πτηνοκράτωρ

-ορος, ὁ, Μ

αυτός που βασιλεύει στα πουλιά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πτηνόν + -κράτωρ (< κρατῶ, βλ. λ. αυτοκράτωρ), πρβλ. πλουτο-κράτωρ].